شب نوشت‌هاي يك عاشق عاقل


Thursday, July 12, 2007  

بازنشر


آقای ساسان آقایی از روزنامه اعتماد ملی، پست قبلی این وبلاگ را "بازنشر" دادند. "بازنشر" آقای آقایی بدون اجازه نویسنده یادداشت و من که مخاطب نامه بودم انجام گرفت. البته "بازنشر" آقای ساسان آقایی با تمام بازنشرهای مرسوم در رسانه‌های دنیا متفاوت است. ایشان در متن دست می‌برند، آن را تغییر می‌دهند،‌ به متن اضافه می‌کنند و آن را تحریف می‌کنند. آقای ساسان آقایی از روزنامه اعتماد ملی البته فقط به اینها بسنده ‌نمی‌کنند، ایشان از تخیل خویش نیز بهره‌گرفته از طرف نویسنده نامه و بدون اجازه او تصمیم می‌گیرند که نویسنده در نامه‌اش "به مبادله‌ها و خويشاوندي‌هاي ايراني و افغاني اشاره می‌کند." آقای ساسان آقایی به خود زحمت چک کردن تخیلاتش را با نویسنده یا مخاطب نامه نمی‌دهد. ایشان مرحمت می‌کنند و به نویسنده یادداشت خبر می‌دهند که مفتخر به "بازنشر" شده‌اند.
وبلاگ نویس عزیز،‌ ستون سیاست مجازی روزنامه اعتماد ملی به سراغ شما هم خواهد آمد. خوشحال باشید و قبل از "بازنشر شدن" یک لیوان آب خنک بنوشید.

posted by Nightly | 12:23 PM


Wednesday, July 11, 2007  

یادداشت پایین را یک دوست وبلاگ نویس افغان به درخواست من نوشت. دختر ورسی وبلاگی خواندنی دارد و از افغانستان می‌نویسد. یادداشتش را بدون تغییر می‌آورم. امیدوارم روزی باب گفتگو بین ما ایرانی‌ها و همسایه‌‌های افغانمان باز شود. چه در ایران چه در وبلاگستان.

یادداشت دختر ورسی به یک دوست ایرانی

از مرز گذشتم بدون اینکه حتی یک لحظه به عقب برگردم.

من مثل بیشتر افغان هایی که به زوربرگشت داده می شدند نبودم.می توانستم کار بگیرم وتحصیلاتم را ادامه بدهم.می توانستم زندگی راحتی برای خودم درست کنم همینطوری که دوران دانشجویی ام را گذرانده بودم ،اما حقیفت این بود که دیگر ایران چیزی برای من نداشت،پدر ومادرم می خواستند ایران بمانند وماندند، من برگشتم....

با وجودی که تمام عمرم در ایران زندگی کرده بودم ،اما همیشه حس یه مسافر عبوری را داشتم.حس اینکه یک جای موقتی هستی وهر لحظه باید بروی،مثل یک مهمان ناخوانده که از سر اجبار پذیرفته می شود وجایی هم برای رفتن ندارد،فکر می کنم آیا پذیرفته نشدن بهتر نبود؟

سالانه میلیون ها دلار در افغانستان هزینه می شود ،اما سهم ایران از تجارت با افغانستان ناچیز است چون هیچ کس حق ندارد با این پول جنس ایرانی بخرد.چون امریکایی ها نمی خواهند.اگر در یک پروژه بازسازی جنس ایرانی مصرف شود وآمریکایی ها بفهمند خراب می شود واز اول ساخته می شود،به همین سادگی...

می توانستیم دوستان خوبی باشیم. اما شماها نخواستید ونمی خواهید چون فکر می کنید از ما برترید،در صورتی که نیستید .

تو بعد ازاین همه مدت می خواهی بدانی تو کله ما ها چی می گذشت وقتی تحقیر می شدیم.هیچ وقت نمی فهمی...اهل گله کردن نیستم ،شاکی هم نیستم.

فقط نوشتم که بگم،این رسمش نبود.این رسمش نیست...

من وامثال من فرصتی برای گله کردن نداریم،هنوز از گیجی پس گردنی های ایران بیرون نیامدیم که نشئه پول های سرازیر شده به افغانستان شدیم واین پول ها به اسم افغانستان می آید وهزار راه وجود دارد که برگردد به اروپا وامریکا ودبی و...که مجال گفتنش اینجا نیست وخدا می داند که چه برنامه هایی برای ما چیده اند ودریغ از یک نفر که درد را احساس کند ،چون همه نشئه ایم یا خمار وخدا می داند که از هیچ به هیچ ...

نیویورک وبرج های دوقلوش آخرفاجعه نبودند.

می دانی که افغانستان یکی ازاولین های منابع ومقصد قاچاق انسانه،می دونید بعد از سقوط طالبان کشت خشخاش افزایش پیدا کرده.

می دانی که آمار کشته شدن غیر نظامیان درافغانستان طی سال گذشته بدست نیروهای خارجی بیشتر از قربانی هایی هست که بدست طالبان کشته شده اند.

وقتی داشتند توی کنفرانس بن تصمیم می گرفتند برای بازسازی ،هیچ سهمی برای افغان های تحصیل کرده در ایران وپاکستان در نظر نگرفتند انگار اصلا هیچ افغان تحصیل کرده ای در این کشورها نبوده...نمی توانی حتی تصورکنی که ما در وطن خویش هم غریبیم .نمی خواهم سرت را درد بیاورم .

چون پیگیری ات را دیدم نوشتم وگرنه زخم های ما عمیق تر از آن است...

من گنگ خوابدیده وعالم تمام کر...


نظرات خوانندگان در بالاترین

posted by Nightly | 1:00 AM
Click
Contact
Archives
Creative Commons License